Prawie 50% rozwoju dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego powodowanych jest przez ważne wydarzenia życiowe, które odgrywają istotną rolę w ich rozwoju. Jak wykazały badania pacjenci z dysfunkcją stawów skroniowo-żuchwowych przeżywają dwa razy więcej sytuacji stresujących przed wystąpieniem pierwszych objawów.
Pośród tych osób, które cierpią z powodu bólów głowy, objawy zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego są bardzo powszechne, w szczególności u osób z migrenami i szyjno-pochodnymi bólami głowy, co potwierdza, ze dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego oraz migrena to choroby współistniejące. Sugeruje to również,że stopień zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego, oraz pierwotnego bólu głowy są współzależne.

Przygotowanie pacjenta do głównego leczenia polega na uwolnieniu zaburzeń psychosomatycznych (dolegliwości cielesne mające podłoże w psychice). Stosuje się tutaj terapie holistyczne takie jak Terapia czaszkowo-krzyżowa oraz Terapia neuroodruchowa twarzy (refleksologia twarzy). Następnym etapem jest zlikwidowanie wszystkich napięć i zaburzeń mięśniowo-powięziowych w ciele oraz w twarzoczaszce. Kolejnym elementem leczenia jest mobilizacja kluczowych stawów w układzie ruchu i kręgosłupie oraz mobilizacja stawów i szwów czaszkowych w obrębie głowy. Skorygowanie postawy ciała następuję poprzez zastosowanie indywidualnych ćwiczeń oraz jeśli to konieczne dobranie odpowiednich wkładek ortopedycznych celem utrzymania prawidłowej postawy. Bardzo ważne jest również wprowadzenie do leczenia autoterapii czyli nauczenie pacjenta ściśle dobranych, do zaburzenia, ćwiczeń do pracy w domu.
Należy pamiętać, że tylko ścisła współpraca pacjenta z lekarzem oraz fizjoterapeutą może przynieść pozytywne efekty leczenia.